Rezystyna
Rezystywna jest adipokiną, której nazwa obrazuje jej biologiczny charakter, jako czynnika zmniejszającego wrażliwość tkanek na działanie insuliny, a w przypadku jej wysokich stężeń, jako czynnika rozwoju insulinooporności. W organizmie myszy rezystyna jest wydzielana prawie wyłącznie przez komórki białej tkanki tłuszczowej i jest wykrywana w adipocytach i we krwi obwodowej. U ludzi, synteza rezystyny zachodzi w komórkach zapalnych krwi obwodowej: monocytach, makrofagach. Obecność rezystyny opisywano również w szpiku kostnym, płucach, łożysku, komórkach trzustki. Wydzielanie rezystyny może być regulowane przez glikokortykosteroidy, hormon wzrostu, hormony tarczycy, witaminę A, cytokiny prozapalne a także insulinę i glukozę. Szlak molekularny inicjowany przez rezystynę w komórkach docelowych jest nadal słabo poznany. Dopiero w 2011 roku opisano prawdopodobny receptor błonowy swoisty dla rezystny. Nie do końca poznano jeszcze szlak sygnałowy odpowiedzialny za modulację homeostazy glukozy. Wykazano, iż równie ważną rolę pełni rezystyna w przebiegu reakcji zapalnej. Wśród opisanych białek regulowanych sygnałem rezystynowym opisuje się czynnik transkrypcyjny NF-kB, szlak PI3-K i kaskadę MAPK. Szlaki te kontrolują ekspresję cytokin pozapalnych, stąd działanie rezystyny wzmaga reakcję zaplaną. Schemat opisanych szlaków regulowanych przez rezystynę przedstawia rysunek 1.
Literatura
- Karbowska A, Boratyńska M, Klinger M. Rezystyna – czynnik patogenetyczny czy biomarker zaburzeń metabolicznych i zapalenia? Postepy Hig Med. Dosw 2009; 63:485-91.
- Filkova M, Haluzik M, Gay S, Senolt L. The role of resistin as a regulator of inflammation: Implications for various human pathologies. Clin Immunol 2009; 133:157-170.
- Park S, Hong SM, Sung SR, Jung HK. Long-term effects of central leptin and resistin on body weight, insulin resistance, and beta-cell function and mass by the modulation of hypothalamic leptin and insulin signaling. Endocrinology 2008; 149:445-8.