(→Energia swobodna)  | 
				 (→Energia swobodna)  | 
				||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
==Zarys historyczny==  | ==Zarys historyczny==  | ||
W zestawie artykułów ''Energia swobodna'', które znaleźć można w ramach tego wiki, ograniczamy sie do opisu energii swobodnej Helmholtza:  | W zestawie artykułów ''Energia swobodna'', które znaleźć można w ramach tego wiki, ograniczamy sie do opisu energii swobodnej Helmholtza:  | ||
| − | [[Image:F_uts.png|thumb|center  | + | [[Image:F_uts.png|thumb|center ]]  | 
czyli potencjału termodynamicznego stosowanego w przypadku układów w kontakcie termicznym z otoczeniem (przy stałej liczbie cząsteczek, N, i stałej objętości, V).  | czyli potencjału termodynamicznego stosowanego w przypadku układów w kontakcie termicznym z otoczeniem (przy stałej liczbie cząsteczek, N, i stałej objętości, V).  | ||
| − | Energia swobodna Helmholtza w powyższej postaci jest funkcją parametrów makroskopowych, przez co jej stosowalność ograniczona jest   | + | Energia swobodna Helmholtza w powyższej postaci jest funkcją parametrów makroskopowych, przez co jej stosowalność ograniczona jest do układów (również) makroskopowych, tzn. zbudowanych z niewyobrażalnie dużej liczby cząsteczek.  | 
| − | + | Należy podkreślić, że termodynamika fenomenologiczna nie zakłada, że otaczająca nas materia zbudowana jest z atomów, a jedynie postuluje istnienie i właściwości dwuch funkcji: energii wewnętrznej (U) i entropii (S).  | |
| − | + | Ponieważ zajmujemy się układami w skali mikro (białka, kwasy nukleinowe itd.), interesować będzie postać energii swobodnej Helmholtza, wynikająca z postulatów mechaniki statystycznej. To znaczy,  | |
| − | [[Image:  | + | [[Image:F_phi2.png|thumb|center ]]  | 
| + | |||
| + | gdzie w miejsce energii wewnętrzenej pojawia się wartość oczekiwana energii całkowitej, względem gęstości prawdopodobieństwa ''ρ_B''  | ||
==Postać mikroskopowa energii swobodnej==  | ==Postać mikroskopowa energii swobodnej==  | ||
Wersja z 10:07, 9 lut 2015
Energia swobodna
Energia swobodna jest wielkością fizyczną przydatną w opisie układów, będących w kontakcie z otoczeniem (tzn. oddziaływujących z nim). Pojęcie to wywodzi się z termodynamiki fenomenologicznej, gdzie służyło m.in. do określenia maksymalnej pracy, jaką można uzyskać ze zgromadzonej w układzie energii (stąd określenie swobodna), przy określonym typie oddziaływań z otoczeniem (termiczne, mechaniczne, materialne). Jednakże energia swobodna (i jej pochodne cząstkowe) pozwala wyznaczyć wszystkie makroskopowe równowagowe własności układu.
Zarys historyczny
W zestawie artykułów Energia swobodna, które znaleźć można w ramach tego wiki, ograniczamy sie do opisu energii swobodnej Helmholtza:
czyli potencjału termodynamicznego stosowanego w przypadku układów w kontakcie termicznym z otoczeniem (przy stałej liczbie cząsteczek, N, i stałej objętości, V). Energia swobodna Helmholtza w powyższej postaci jest funkcją parametrów makroskopowych, przez co jej stosowalność ograniczona jest do układów (również) makroskopowych, tzn. zbudowanych z niewyobrażalnie dużej liczby cząsteczek. Należy podkreślić, że termodynamika fenomenologiczna nie zakłada, że otaczająca nas materia zbudowana jest z atomów, a jedynie postuluje istnienie i właściwości dwuch funkcji: energii wewnętrznej (U) i entropii (S).
Ponieważ zajmujemy się układami w skali mikro (białka, kwasy nukleinowe itd.), interesować będzie postać energii swobodnej Helmholtza, wynikająca z postulatów mechaniki statystycznej. To znaczy,
gdzie w miejsce energii wewnętrzenej pojawia się wartość oczekiwana energii całkowitej, względem gęstości prawdopodobieństwa ρ_B