Z BioInf
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 19: Linia 19:
  
 
*<ref name="Ablynx">{{vcite web |author=Ablynx| home=Ablynx | title=Understanding Nanobodies| url=http://www.ablynx.com/en/research-development/nanobody-technology/understanding-nanobodies/ | date=2014 | accessdate=30 Jule 2014}}</ref>
 
*<ref name="Ablynx">{{vcite web |author=Ablynx| home=Ablynx | title=Understanding Nanobodies| url=http://www.ablynx.com/en/research-development/nanobody-technology/understanding-nanobodies/ | date=2014 | accessdate=30 Jule 2014}}</ref>
 +
 +
*<ref name="Muyldermans 2001">{{vcite journal |author=Muyldermans S, Cambillau C, Wyns L |title=Recognition of antigens by single-domain antibody fragments: the superfluous luxury of paired domains |journal=Trends in Biochemical Sciences |volume=26|issue=4|pages=230–235 |year=2001|id= |doi= |url=http://www.cell.com/trends/biochemical-sciences/abstract/S0968-0004(01)01790-X}}</ref>
  
 
*<ref name="">{{vcite journal |author= |title= |journal= |volume=|issue=|pages=|year=|id= |doi= |url=}}</ref>
 
*<ref name="">{{vcite journal |author= |title= |journal= |volume=|issue=|pages=|year=|id= |doi= |url=}}</ref>
 +
 
}}
 
}}

Wersja z 20:18, 30 lip 2014

Nanoprzeciwciała

Nanoprzeciwciała (ang. nanobodies, single-domain antibodies) są białkami, które posiadają wszystkie strukturalne i funkcjonalne właściwości łańcucha ciężkiego konwencjonalnych przeciwciał.[1] Cieżar cząsteczkowy nanoprzeciwciał wynosi około 12-15 kDa (w porównaniu z około 150-160 kDa dla przeciwciał konwencjonalnych). Zostały one zaprojektowane w oparciu o przeciwciała wielbłądowatych, które pozbawione są łańcuchów lekkich, a zbudowane są z pojedynczego łańcucha zmiennego (VHH) oraz dwóch domen stałych (CH2, CH3).[2] Odizolowana domena VHH jest stabilnym polipeptydem, zachowującym zdolność wiązania antygenu. Nanoprzeciwciała otwierają nowe możliwości dla przeciwciał terapeutycznych.

Nanoprzeciwciała wykazują szereg zalet:

  • niewielki ciężar cząsteczkowy (ok. 1/10 konwencjonalnych przeciwciał)
  • możliwość łatwego formowania i produkcji,
  • stabilność i wysoka efektywność działania,
  • szerokie spektrum potencjalnych celów molekularnych,
  • możliwość zastosowania różnych dróg podawania,
  • łatwy do wdrożenia model do badań naukowych.


Literatura

  1. Ablynx. Ablynx. Understanding Nanobodies; 2014 [Retrieved 30 Jule 2014].
  2. Deffar Khalissa, Shi Hengliang, Li Liang, Wang Xingzhi, Zhu Xiaojuan. Nanobodies - the new concept in antibody engineering. African Journal of Biotechnology. 2009;8(12):2645-2652.

Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Muyldermans 2001”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> zdefiniowany w <references> nie ma atrybutu name.