RAPAMYCYNA Rapamycyna (Rys.1.) klasyfikowana jest jako lek immunosupresyjny z grupy antybiotyków makrolidowych. Po raz pierwszy została zidentyfikowana jako środek przeciwgrzybiczy produkowany przez bakterię Streptomyces hygroscopicus.
Jej bezpośrednie działanie immunosupresyjne polega na hamowaniu odpowiedzi humoralnej oraz aktywacji komórek B i T, a także ich aktywacji. Ponadto, może w sposób bezpośredni hamować komórki T poprzez zmniejszanie populacji komórek dendrytycznych. Sposób działania rapamycyny opiera się na tworzeniu kompleksu z biłakiem FKBP (FK506 binding protein). Utworzenie kompleksu powoduje inhibicję kinazy białkowej mTOR, która znajduje się na początku szlaku
prowadzącym do mitogenezy limfocytów T (blokowana jest translacja) (Rys.2.).
Od niedawna, tworzone są analogi rapamycyny jako czynniki przeciwnowotworowe. Rapamcyna sama również znalazła się w centrum zainteresowania jako tego typu związek. W wielu przypadkach nowotworów w tym nowotworu jelita grubego i piersi, obserwuje się deregulację szlaku sygnałowego mTOR i między innymi na nadekspresji czynnika translacyjnego eiF4E. Rapamycyna dzięki poprzez blokowanie tego szlaku posiada potencjał przeciwnowotworowy.
Literatura: Law B.K., Rapamycin: An anti-cancer immunosupresant? Critical Reviews in Oncology/Hematology 2005, 56:47-60. Chen J., Fang Y. A novel pathway regulating the mammalian target of rapamycin (mTOR) signalling. Biochemical Pharmacology 2002, 64:1071-1077.